• Blog in samenwerking met Lilian Oostveen, spreker bij uitvaarten.

    Afgelopen december overleed mijn lieve ome Jan. Ik mocht zijn afscheid verzorgen, samen met mijn tante, nichtjes en neef. Een heel bijzondere week waar ik met een warm gevoel aan terug denk. Dit heb ik echt voor hem gedaan, met liefde. Wel wilde ik heel graag als zijn nichtje bij het afscheid zijn en niet…

    Lees meer

  • Een klik.

    Ik ontmoette Paul toen ik nog niet mijn eigen uitvaartonderneming was gestart en nog werkte bij een grote uitvaartonderneming. Bij zo’n onderneming kiezen de klanten meestal niet speciaal voor jou, de uitvaartondernemer die beschikbaar is krijgt de overlijdensmelding. En zo werd ik gevraagd om een gezin te begeleiden waar een broer was overleden. Mijn contactpersoon…

    Lees meer

  • Het afscheid van een kind.

    De afgelopen maanden heb ik samen met mijn lieve collega’s het afscheid mogen verzorgen van twee kleine kinderen. Ik ben erg dankbaar geweest dat ik de families mocht inspireren en begeleiden en voel de behoefte om hierover te schrijven en jullie zo mee te nemen in deze bijzondere begeleiding. Een afscheid begeleiden en regelen van…

    Lees meer

  • Dat je kind niet vergeten wordt.

    Wij willen je graag vertellen waarom wij Wereldlichtjesdag organiseren. Steek je ook een kaarsje aan op zondag 11 december? Nazorg Een belangrijk deel van Uitvaartzorg Troostrijk is de nazorg. Wij vinden het belangrijk dat nabestaanden ook na de uitvaart door ons worden gehoord en gezien. Soms kan het helpen om lotgenoten te ontmoeten, wij maken dit mogelijk. Wereldlichtjesdag…

    Lees meer

  • Alles kan.

    Het klinkt misschien wat overweldigend als je leest dat met een afscheid tegenwoordig alles kan en alles mag. Dat hoeft het niet voor iedereen per se makkelijker te maken en dat begrijp ik heel erg goed. Daarom is het zo belangrijk om te kijken naar wat past. Wat past er bij jouw dierbare die is…

    Lees meer

  • Tijd.

    Er zijn momenten dat het goed is om te kijken naar wat er nu is en of dat nog wel bij je past en nog wel goed voor je is. Deze vraag heb ik mijzelf de afgelopen maanden gesteld en gelukkig kan ik zeggen dat het nog past en dat het ook goed voor mij…

    Lees meer

  • Invoelen en meeleven.

    Wanneer een familie mij belt omdat een dierbare is overleden is het elke keer weer spannend hoe het eerste contact zal verlopen. Waar stap ik binnen… wie is er overleden, hoeveel familie en vrienden zullen er zijn, welke emoties zal ik er voelen, hoeveel verdriet zal er zijn. Bij het overlijden van een pasgeboren, kleine…

    Lees meer

  • Zorgen voor.

    Dat is wat wij doen. Wij zorgen voor de families die op ons pad komen en er voor kiezen het afscheid van hun dierbare door Uitvaartzorg Troostrijk te laten verzorgen. En het zorgen voor begint bij het kennis maken, vragen stellen en er achter komen wat belangrijk is voor de familie. Wat als eerste belangrijk…

    Lees meer

  • Vertel mij hoe!

    Hoe moet ik mijn fantastische werk doen met al deze beperkingen. Ik begrijp ze en snap alle risico’s en na mijn laatste uitvaart van vorige week dacht ik; nu wordt het makkelijker. Ik hoef geen slecht nieuws meer te brengen, iedereen is op de hoogte van alle beperkingen. Dus het zal makkelijker gaan. Maar niks…

    Lees meer

  • Opnames ‘In mijn hart’ bij TV Gelderland

    Een leuke ervaring rijker! Geïnterviewd door Klaas Drupsteen voor het programma ‘In mijn hart’ van TV Gelderland. Over mijn vak en de dood. https://www.omroepgelderland.nl/tv/programma/972/x/aflevering/47354

    Lees meer

  • Passie

    De keren dat ik de vraag gesteld krijg; “hoe kan je dit werk doen”? kan ik niet meer op 1 hand tellen. Het antwoord is voor mij zo makkelijk. Passie is mijn drijfveer. Er is niks anders dat ik liever doe dan dit mooie werk. Inspireren, begeleiden, informeren, zorgen… Het zit in mijn genen, in…

    Lees meer

  • 2018

    Wauw, wat was je een bijzonder jaar voor mij. Aan het einde van elk jaar ga je bijna automatisch terug kijken op het jaar dat geweest is. Wat is er allemaal gebeurt, waar ben ik trots op, waar ben ik minder trots op. In 2018 ben ik zowel zakelijk als persoonlijk enorm gegroeid en kan…

    Lees meer

  • Een avond met Manu

    Al gauw nadat ik was begonnen met mijn werk als uitvaartverzorger bedacht ik mij dat ik er niet alleen wil zijn voor het regelen van een uitvaart maar ook voor de zorg na een uitvaart. Ik wil een bijdrage leveren aan de rouw wat minder rauw maken. En daarom nodigde ik een paar maanden geleden…

    Lees meer

  • Twee jarig bestaan

    Op maandag 14 november 2016 ging ik van start. Vol passie stortte ik me in de rol van eigenaar van Uitvaartzorg Troostrijk in Ede. Spannend maar vooral trots dat ik dit toch maar mooi deed en dat alle voorbereidingen samen met mijn zussen tot een mooie start hadden geleidt. De officiële opening met familie en…

    Lees meer

  • Lezing Manu Keirse

    Deze lezing is volgeboekt. In mijn werk kom ik uiteraard veel verdriet en rouw tegen. Je ziet dat nabestaanden zich soms maar met moeite staande houden in de maatschappij die maar verder raast. Ik probeer mijn steentje bij te dragen door contact te houden met de families die ik heb mogen begeleiden, te luisteren, een…

    Lees meer

Categorie: Blog

  • Passie

    De keren dat ik de vraag gesteld krijg; “hoe kan je dit werk doen”? kan ik niet meer op 1 hand tellen. Het antwoord is voor mij zo makkelijk. Passie is mijn drijfveer. Er is niks anders dat ik liever doe dan dit mooie werk. Inspireren, begeleiden, informeren, zorgen… Het zit in mijn genen, in alle vezels van mijn lichaam. Ik kan alles wat ik ben en hoe ik ben kwijt in dit fantastische beroep.

    Inspireren.

    Het inspireren begint al gelijk bij de kennismaking. Ik zal de overledene en de familie moeten leren kennen voordat ik ideeën kan aandragen zodat het afscheid zo persoonlijk mogelijk wordt. Dus ik luister en ik voel en al tijdens de verzorging komen vaak de verhalen en de herinneringen naar boven. En zo komt ook de inspiratie naar boven en gaan we bespreken wat er past bij de overledene. Hoe kunnen we hem of haar samen in het licht zetten.

    Persoonlijk.

    Zijn of haar persoonlijkheid naar voren halen begint al bij de opbaring. Er zijn verschillende mogelijkheden wat betreft opbaren en deze bespreek ik met de familie. Wat vinden zij prettig maar ook wat had de overledene zelf het liefst gewild. Een volgende belangrijke stap is de kaart, deze maak ik altijd helemaal op maat met afbeeldingen die passen bij de overledene. Dat kan zijn een hobby, een afbeelding van een belangrijke plek of een afbeelding van hem of haar zelf. Een persoonlijke kaart als herinnering en niet alleen voor zichzelf maar ook alle genodigden die de kaart gaan ontvangen. Vervolgens kiest de familie samen de kist en de rouwauto, welke beide in vele soorten en maten komen. Maar het hoeft niet altijd anders te zijn, als het maar past.

    In het licht zetten.

    Die laatste keer hem of haar samen in het licht zetten, dat is waar mijn werk over gaat. Een afscheid waarbij je laat zien wie hij of zij was maar nog belangrijker een afscheid met liefde, met respect met herinneringen en muziek. Groots of klein, dat is niet belangrijk. Wat past er en wat voelt goed. Zelf spreken of de beelden laten spreken, alles is mogelijk. Een rol voor de (jongere) kinderen of kleinkinderen want ook zij horen er bij en mogen gehoord worden. Een afscheid in de aula van het crematorium of begraafplaats of liever in een restaurant waar hij of zij vaak kwam, of een afscheid in het bos, in de buitenlucht. Ik moedig aan om te denken in mogelijkheden, ik vertel en inspireer.

    Aandacht.

    Omdat ik weet dat na een uitvaart het niet klaar is en het verdriet niet opeens ophoudt, organiseer ik nazorgprojecten die iedereen in rouw wellicht verder kan helpen en kan troosten. Eens ik het seizoen is iedereen welkom om mee te lopen met de ‘Wandeling na verlies’, het doel van de wandeling is om in contact te komen met lotgenoten, om je verhaal kwijt te kunnen, om herkenning te vinden.

    Lezingen over rouw, in verschillende vormen. Afgelopen december kwam Manu Keirse zijn kennis met ons delen over rouwen en dit jaar heb ik ook alweer iemand op het oog die weer op een andere manier kan bijdragen aan herkenning en troost.

    En de families die ik mag begeleiden, waar ik vaak een intense week dagelijks bij betrokken ben laat ik niet zomaar los. Ik blijf in contact met kaartjes en een keer een kopje thee. Even horen hoe het gaat, even die aandacht die zo fijn als je iemand bent verloren.

    Sandra.

    En mocht het dan na een tijd nog steeds zo moeizaam gaan, niet lukken om de dingen van alledag weer op te pakken dan kan het goed zijn om eens met een rouwtherapeute te praten. Mijn zus Sandra is rouwtherapeute en nauw betrokken bij Uitvaartzorg Troostrijk om deze groep op te vangen als het nodig is, om bevestiging te geven en om handvatten te geven voor de toekomst.

    Ik hoop dat je mij door mijn blog steeds beter leert kennen. Want persoonlijk contact vind ik erg belangrijk als het om zoiets belangrijks als een afscheid gaat. Wil je meer weten over mij? Neem dan gerust contact met mij op via 06-43513601 of kijk op www.uitvaartzorgtroostrijk.nl

  • 2018

    Wauw, wat was je een bijzonder jaar voor mij. Aan het einde van elk jaar ga je bijna automatisch terug kijken op het jaar dat geweest is. Wat is er allemaal gebeurt, waar ben ik trots op, waar ben ik minder trots op. In 2018 ben ik zowel zakelijk als persoonlijk enorm gegroeid en kan ik terug kijken met een dankbaar en blij gevoel. En natuurlijk waren er ook onzekere en spannende tijden maar uiteindelijk heb ik daar juist veel van geleerd. 2018 was een bijzonder jaar.


    Families.

    Het afgelopen jaar heb ik zoveel mooie families mogen begeleiden die allemaal op hun eigen manier afscheid hebben genomen van hun dierbare. Soms al goed voorbereid en zeker ook een aantal waar het overlijden onverwachts kwam. Maar allemaal hebben ze er alles uit gehaald, om het afscheid zo persoonlijk en liefdevol mogelijk te maken. Om met een afscheid dat bij ze past door te kunnen in de rouw, in het missen, in het doorgaan met hun leven. Trots ben ik dat ik hen mocht begeleiden en inspireren.


    Inspireren.

    In het inspireren zit voor mij de uitdaging; elke overledene is anders, elke familie is anders en daar in ga ik altijd op zoek naar wat er past, ik vertel wat er kan, wat er mogelijk is. Ik voel, ik inspireer. Ik vertel maar bovenal luister ik. Vanuit de gesprekken die ik had met de families kwam bijvoorbeeld een uitvaart tot stand in een schaapskooi, een overledene in een prachtige wade in een mand vol met bloemen, een Landrover en een Volkswagenbusje als rouwauto. Daarnaast ook veel thuis opbaringen met verschillende opbaarmogelijkheden, steeds opnieuw kijkend wat kan en wat past. Persoonlijk, kloppend en liefdevol.


    Nazorg.

    Zoals ik al vaker in mijn blogs heb genoemd is nazorg voor mij erg belangrijk. Het is fijn om met de familie na te praten over de dag van de uitvaart en voor mij ook belangrijk om te weten hoe een familie het ervaren heeft. Ook daarna probeer ik af en toe een kopje koffie of thee te drinken bij de nabestaanden om te horen hoe het gaat, of ik stuur een kaartje met bijvoorbeeld de eerste verjaardag van hun dierbare na het overlijden. Laten weten dat er aan ze gedacht wordt.

    Ik heb het afgelopen jaar een aantal keer de ‘Wandeling na verlies’ georganiseerd. Op z’n eigen manier elke keer weer bijzonder, met een klein groepje of een grotere groep. De wandeling is steeds geweest waarvoor het bedoelt is. Contact maken met elkaar, je verhaal kwijt kunnen, herkenning vinden. Deze wandeling is bedoelt voor iedereen die een dierbare verloren heeft en ook volgend jaar zal ik deze wandeling weer meerdere malen gaan organiseren.

    Vorige maand heb ik de Vlaamse klinisch psycholoog Manu Keirse uitgenodigd voor een lezing. Een lezing waarbij ook iedereen weer welkom was. Het was een hele fijne avond waar ik mij vooral dankbaar voelde dat ik dit mocht organiseren. De avond was drukbezocht en mede daarom ook een reden om volgend jaar wederom een lezing te organiseren, om rouw bespreekbaar te maken. Om te laten zien dat het er mag zijn.


    Kinderen.

    Kinderen zijn in dit bijzondere beroep mijn passie. Ik heb het afgelopen jaar weer veel kinderen mogen begeleiden en hun ouders wegwijs mogen maken in het land van rouw. Op dat soort momenten ben ik nog meer dankbaar dat ik dit werk mag doen. Het is zo nodig, want toch zie ik ook vaak dat ouders hun kinderen weghouden met het doel ze te willen beschermen voor het verdriet en de rouw. Maar veel beter is het om ze te betrekken, om ze serieus te nemen om hen de ruimte te geven alles te vragen wat ze willen weten. Ze kunnen het veel beter aan dan wij als volwassenen, mits wij volwassenen hen wel goed en liefdevol begeleiden. De lezing die ik volgend jaar wil organiseren zal dan ook zeker kinderen als thema hebben. En als ik daar aan denk voel ik de passie al opborrelen.


    2019.

    En nu staat alweer een nieuw jaar op de stoep, 2019. Ik kijk het nieuwe jaar met vertrouwen tegemoet. Waarin ik zeker door ga met hoe ik de afgelopen jaren gewerkt heb, ik heb echt mijn ‘eigen manier’ gevonden. Maar daarnaast wil ook vernieuwen en verbeteren, wat kan ik nog meer doen om te ondersteunen, inspireren en begeleiden. Ik zal blijven leren, lezen en luisteren om mijn kennis en kunde te vergroten. Om nog meer te kunnen delen, om het nog beter te doen. Ik kom in 2019 licht, liefde en rust brengen aan iedereen die dat nodig heeft.

    Ik hoop dat je mij door mijn blog steeds beter leert kennen. Want persoonlijk contact vind ik erg belangrijk als het om zoiets belangrijks als een afscheid gaat. Wil je meer weten over mij? Neem dan gerust contact met mij op via 06-43513601 of kijk op www.uitvaartzorgtroostrijk.nl

  • Een avond met Manu

    Al gauw nadat ik was begonnen met mijn werk als uitvaartverzorger bedacht ik mij dat ik er niet alleen wil zijn voor het regelen van een uitvaart maar ook voor de zorg na een uitvaart. Ik wil een bijdrage leveren aan de rouw wat minder rauw maken.

    En daarom nodigde ik een paar maanden geleden Manu Keirse uit, om gisteravond te komen vertellen over rouwen. Zodat de families die ik de afgelopen 2 jaar heb mogen begeleiden herkenning en bevestiging kunnen vinden. Bevestiging dat het klopt dat rouwen hard werken is, dat het tijd kost en dat het er mag zijn.

    Niet alleen de families die ik mocht begeleiden konden komen maar ook ieder ander die behoefte had te komen luisteren was welkom. De opkomst was groot.

    De avond begon voor mijn team (bestaande uit mijn man, ouders, zussen en zwagers) al in de middag. De locatie, De Smeedplaats in Bennekom, wilde ik aankleden tot een gezellige ruimte. Veel lichtjes en lampjes zijn opgehangen en aangestoken om een warme gloed over de avond te hangen.

    Vanaf 19.00 uur kwamen de mensen binnen druppelen, met een kopje thee of koffie in de hand vond iedereen een plekje om te zitten.

    Om 19.30 uur begon Manu zijn verhaal. Een verhaal, die hij met zijn warme stem, zo helder en duidelijk overbracht dat je niet begrijpt waarom de maatschappij niet ‘zachter’ is voor mensen in rouw. Dat er niet meer begrip is, dat we al snel overgaan tot de orde van de dag. Leren leven met een groot verlies kost tijd en energie en die tijd mag je nemen. Wat hij vertelde klinkt in mijn beleving zo ‘logisch’ en is ook voor mij een bevestiging dat het is zoals ik al dacht dat het was. Dat zal mij nog meer gaan helpen in mijn werk.

    Na ruim een uur geboeid te hebben geluisterd was het tijd voor wat napraten onder het genot van een drankje. Wat fijn dat er nog tijd werd genomen om samen te zijn. Ook Manu bleef nog lange tijd om vragen te beantwoorden en hij had zijn boeken mee genomen die in grote getale werden gekocht.

    Ik heb geprobeerd om iedereen persoonlijk gedag te zeggen maar door de drukte is dat niet helemaal gelukt maar ik ben trots en dankbaar dat ik een avond als deze heb mogen organiseren, dat ik hopelijk een kleine bijdrage heb mogen leveren aan de rouw wat minder rauw maken.

    Licht en liefde gewenst met kerst.

    Lieve groet Sabine

    Sabine en Manu Keirse

    Ik hoop dat je mij door mijn blog steeds beter leert kennen. Want persoonlijk contact vind ik erg belangrijk als het om zoiets belangrijks als een afscheid gaat. Wil je meer weten over mij? Neem dan gerust contact met mij op via 06-43513601 of kijk op www.uitvaartzorgtroostrijk.nl




  • Twee jarig bestaan

    Op maandag 14 november 2016 ging ik van start. Vol passie stortte ik me in de rol van eigenaar van Uitvaartzorg Troostrijk in Ede. Spannend maar vooral trots dat ik dit toch maar mooi deed en dat alle voorbereidingen samen met mijn zussen tot een mooie start hadden geleidt. De officiële opening met familie en vrienden was op zondag 13 november, toen ik thuis kwam heb ik de telefoon aan gezet en ben vanaf dat moment 24/7 bereikbaar geweest voor iedereen die mij nodig had.

    Leren.

    Ik heb het vak geleerd bij een grote uitvaartorganisatie maar ik heb de afgelopen twee jaar vooral mezelf als uitvaartverzorger leren kennen. Wat heb ik genoten van het begeleiden, het inspireren, het aanvoelen. Wat kan wel, wat kan niet. Wat voelt goed, wat voelt minder goed. Een stapje harder lopen en niet alleen regelen maar ook begeleiden én er ook nog zijn na het regelen van het afscheid.

    En wat is het fijn om te ontdekken dat je een goede beslissing hebt genomen om dit mooie beroep te gaan uitoefenen en daarnaast ook ondernemer te worden. Want ondernemer zijn is een prachtige uitdaging; wat is belangrijk, hoe werkt het, waar kan ik mezelf laten zien. Het is een proces en het houdt nooit op. Er is altijd werk te doen, verbeteren, aanpassen. Wat past wel bij me en wat past niet. Zoeken, je laten inspireren, een ander inspireren, vallen en weer opstaan. Maar vooral doorgaan!

    Rouw.

    In mijn werk kom ik uiteraard veel verdriet en rouw tegen. Je ziet dat nabestaanden zich soms maar met moeite staande houden in de maatschappij die maar verder raast. Ik probeer mijn steentje bij te dragen door contact te houden met de families die ik heb mogen begeleiden, te luisteren, een kopje thee te drinken. Maar voor het eind van dit jaar wil ik graag wat extra’s doen. Een bijzondere man komt in december naar Bennekom om een lezing te geven over rouw. Voor mij een enorme inspiratiebron als het om de begeleiding gaat van nabestaanden. Ik wil iedereen die wat extra steun nodig heeft, of gewoonweg geïnteresseerd is in het rouwproces uitnodigen om te komen.

    Manu Keirse.

    De Vlaamse klinisch psycholoog Manu Keirse (72) is een veelgevraagd rouwspecialist en ik ben dan ook heel blij dat hij naar Bennekom wil komen! Hij gelooft niet meer in rouwverwerking. ‘Je kunt hoogstens een verlies overleven.’

    “Iemand die een dierbare heeft verloren, krijgt vaak de vraag: ‘Heb je het al verwerkt, ben je er al overheen?’ In mijn eerste boek ‘Helpen bij verlies en verdriet’ beschrijf ik hoe mensen hun verdriet verwerken. In mijn heruitgave – die totaal anders is, maar dezelfde titel heeft – heb ik dat idee helemaal losgelaten. Want hoe kun je nu een groot verlies accepteren? Dat kan niet. Als je je kind verliest, raak je daar niet overheen. Je blijft altijd de ouders van dat gestorven kind. Je leert wel met het verlies te leven, maar dat is iets anders dan verwerken of aanvaarden. De meest gestelde vraag aan mij als rouwdeskundige, door de jaren heen, is: ‘Kom ik ooit dit verdriet nog te boven? Kan ik ooit nog een dag gelukkig zijn?’ En dan antwoord ik altijd: ‘Ik geloof erin. Sterven is een moment. Het verlies overleven duurt een hele tijd en het gemis zal nooit echt overgaan. Maar ooit zullen de herinneringen aan het leven van je geliefde dat moment van sterven en verdriet overstijgen.’

    De Smeedplaats

    Deze avond met Manu Keirse wil ik niet zomaar in elke ruimte laten plaatsvinden. Ik wil graag laten zien waar ik voor sta in mijn werk en dat wil ik ook uitdragen met dit soort avonden. Een prachtige plek vond ik in Bennekom, aan de Veenderweg 36. Een oude industriële ruimte met een fijne sfeer en prachtige oude ramen. Een lokatie ook geschikt voor een afscheidsdienst of condoleance maar op

    14 december ontvang ik hier graag de families die ik heb mogen begeleiden de afgelopen twee jaar en iedereen die ook wil komen luisteren naar Manu Keirse. Je bent van harte welkom.

    Welkom.

    Je wordt op vrijdag 14 december vanaf 19.00 uur ontvangen in de Smeedplaats. Een lekker kopje koffie/thee is inbegrepen. Manu Keirse start de avond om 19.30 uur. Aan en rondom de Veenderweg 36 is overal vrij parkeren. De kosten voor de avond zijn EUR 15,00 per persoon (graag contant betalen). Na afloop is er gelegenheid om in gesprek te gaan, na te praten, vragen te stellen. Graag via de mail opgeven als je wilt komen; info@uitvaartzorgtroostrijk.nl.

    Ik hoop dat je mij door mijn blog steeds beter leert kennen. Want persoonlijk contact vind ik erg belangrijk als het om zoiets belangrijks als een afscheid gaat. Wil je meer weten over mij? Neem dan gerust contact met mij op via 06-43513601 of kijk op www.uitvaartzorgtroostrijk.nl

     

  • Zomer

    Het was een zomer om nooit te vergeten. Een zomer waarin ik veel gezinnen en families mocht begeleiden bij het maken van, soms, lastige beslissingen, mocht bijstaan bij het verdriet, een rol mocht hebben in het afscheid van hun dierbare. Een zomer waar ik met een heel warm en dankbaar gevoel op terug kijk.

    Diep verdriet.

    In deze zomer ging het van heel jong tot heel oud maar vooral ging het om te jong overleden dierbaren die de strijd met kanker verloren hebben. De één al lang strijdend maar toch nog zo onverwacht, de ander geregisseerd na een kort ziekbed. Omringd door hun geliefden, familie, kinderen. Niet alleen. Maar hoe de dood ook kwam, ze kwam te vroeg. Te vroeg voor de gezinnen die achter blijven.

    Liefde.

    Liefde was er. Zoveel liefde. Een explosie aan liefde in de dagen voor het laatste afscheid. Het was voelbaar, bijna tastbaar en een troost. Alles zo goed mogelijk willen regelen; waar hield ze van, welke bloemen vond ze mooi, wat vond hij zo lekker, welke muziek wil ik horen op het afscheid? Alle kleine details maken een afscheid groots en liefdevol. Gezinnen die elkaar de ruimte geven om op je eigen manier afscheid te nemen, tijd nemen om naar elkaar te luisteren. Ik vind het prachtig om zo dicht bij de gezinnen te mogen komen, te observeren en te luisteren.

    Regelen.

    Regelen, dat is wat ik doe in die dagen. Heel veel regelen maar vooral ook voelen, luisteren, observeren en er zijn. Maar ook advies geven en meedenken. Ik wil het voor hun dierbare zo goed mogelijk doen, zodat zij met een goed gevoel terug kunnen kijken op het afscheid en daarmee verder kunnen in de rouw. Dus niks is te gek, niks is moeilijk, alles kan. Groots of ingetogen, in besloten kring of met een enorme familie- en vriendenkring. Prachtige wades met mooie manden versiert met bloemen, een klein rieten mandje voor een mooi klein meisje, een witte Mini rouwauto, een gekleurd Volkswagenbusje en een afscheid in een schaapskooi. Het maakt voor het regelen niks uit, ik doe het met liefde en aandacht.

    Stoere kids.

    Wat waren ze stoer en wisten ze goed wat ze wilden. Alle kinderen die ik mocht meemaken bij het begeleiden van de families. Kleine kinderen en iets grotere, allemaal even knap in hun verdriet en rouw. Helpen met de verzorging vlak na het overlijden, maar ook met het sluiten van de kist van opa of een eigen geschreven gedicht voordragen tijdens het afscheid van papa of er gewoon bij zijn en netjes op je plek kunnen blijven zitten tijdens de dienst. Knap, zo knap en we kunnen nog zoveel van ze leren. Ik blijf het zeggen.

    Warm.

    En wat was het warm. De warmte was als een deken maar was ook een uitdaging. Maar ook in die uitdagingen vond ik een weg, samen met de gezinnen. Bespreken, overleggen, advies geven en hulp vragen. Trots ben ik op hen die lastige beslissingen moesten nemen, eerder afscheid moesten nemen dan gepland was. Er was begrip. En dat was heel fijn.

    Rouw.

    En dan komt de rouw. Dan is het regelen voorbij. Het afscheid is geweest. En de rouw is rauw. Ze doet pijn, komt wanneer het wil en laat je pas los op haar tijd. En voor iedereen is dat anders, er is geen draaiboek, er staat geen tijd voor. Je moet er doorheen, dwars doorheen. Ook in deze fase probeer ik aandacht te geven, af en toe een kopje thee, een kaartje of een telefoontje. Ik weet dat ik het niet kan oplossen maar ik weet wel dat aandacht verzacht. Dat er over praten helpt en ik vind het fijn om te luisteren.

    Op zaterdag 29 september organiseert Uitvaartzorg Troostrijk weer de Wandeling na verlies, op een laagdrempelige manier in contact komen met anderen die rouwen. Herkenning vinden en troost. Je bent van harte welkom.

    Ik hoop dat je mij door mijn blog steeds beter leert kennen. Want persoonlijk contact vind ik erg belangrijk als het om zoiets belangrijks als een afscheid gaat. Wil je meer weten over mij? Neem dan gerust contact met mij op via 06-43513601 of kijk op www.uitvaartzorgtroostrijk.nl

     

  • Vrijwillig levenseinde

    Omdat ik er zelf niet genoeg van af weet en ik graag informatie met anderen deel, bedacht ik mij een lezing te organiseren in samenwerking met de NVVE (Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde) om de informatie niet alleen voor mezelf te houden. Zo kunnen ook anderen die er meer van willen weten en geïnteresseerd zijn naar de mogelijkheden en onmogelijkheden, de informatie ontvangen.

    Moeilijk onderwerp.

    Het onderwerp ligt nog altijd moeilijk in onze maatschappij. En de verschillen in mening zijn groot. Omdat ik het zo’n ontzettend persoonlijk onderwerp vind, is mijn mening dat ik graag iedereen in z’n eigen waarde laat. Een voorbeeld is dat mijn reclameburo de advertentie voor in de krant liever niet wilde maken omdat zij niet achter het onderwerp staan. Dat mogen zij beslissen en ik regel dan dus gewoon iemand anders die het voor me kan maken.

    Waarom deze lezing.

    In mijn werk kom je het onderwerp nu eenmaal tegen, het is een heftig proces voor iedereen. Voor degene die de beslissing maakt en voor de familie. Ook binnen een gezin kunnen de meningen verschillen, dat maakt het natuurlijk nog heftiger. Om dat beter te begrijpen wil ik er meer vanaf weten. Hoe werkt het nu precies, wat kan er wel en wat kan er niet.  Wie begeleidt een gezin in dit proces. Waar kunnen zij terecht met hun verhaal. Ik wilde deze informatie niet alleen voor mezelf houden nadat ik contact had opgenomen met het NVVE en zij graag een lezing wilden komen geven over dit onderwerp. Dus ik prikte een datum en nodig jou hierbij uit om te komen luisteren.

    Waarom euthanasie?

    Er zijn verschillende redenen waarom iemand voor euthanasie zou kiezen. Een ongeneeslijke ziekte is een reden om te kiezen voor een vrijwillig levenseinde, als de pijn te groot wordt, het gevecht te heftig. Een andere reden kan zijn dat voordat je ziek bent aan geeft dat wanneer je iets overkomt, waardoor er geen kwaliteit van leven meer is, er gekozen kan worden voor euthanasie. Ook psychische problemen kunnen een reden zijn om niet meer te willen leven, dat het leven voor lange tijd een grote last is, misschien wel al het hele leven. Wat mij betreft kan niemand voor iemand anders bepalen wanneer een gevecht met een ziekte genoeg is geweest, teveel is geweest. En moeten we respect opbrengen voor hen die hiervoor kiezen.

    Lezing.

    De lezing geeft ons informatie over hoe het nu precies werkt als het over euthanasie gaat. De heer Han Sparnaay geeft ons de informatie over de mogelijkheden en onmogelijkheden van euthanasie en alle informatie over wilsverklaringen. De lezing vindt plaats op donderdag 19 april om 19.30 uur in Schaapskooi de Maanderbuurt aan de Erasmusstate 87 te Ede. Deelname is gratis maar we willen wel graag weten of je komt, dus geef je op via de mail of telefoon. Meer informatie kan je tevens vinden op de website; https://www.uitvaartzorgtroostrijk.nl/lezing-vrijwillige-levenseinde/

    Ik hoop dat je mij door mijn blog steeds beter leert kennen. Want persoonlijk contact vind ik erg belangrijk als het om zoiets belangrijks als een afscheid gaat. Wil je meer weten over mij? Neem dan gerust contact met mij op via 06-43513601 of kijk op www.uitvaartzorgtroostrijk.nl

     

  • Een persoonlijke rouwkaart

    Nee, ik heb geen standaard kaarten in een map zitten waar je uit kan kiezen. Een rouwkaart moet voor mij de persoonlijkheid van de overledene weerspiegelen en dat kan niet met standaard kaarten. Wel heb ik een boek waar je inspiratie uit kan halen maar vooral met de nabestaanden praten over de overledene maakt dat we altijd tot een persoonlijke rouwkaart komen.

    Waar hield hij/zij van?

    Ik laat het boek met inspiratie zien om zo tot een keuze te kunnen komen voor de voorzijde van de kaart. Maar ga ondertussen ook vragen stellen. Waar hield hij/zij van? Maakte hij/zij misschien zelf foto’s die we kunnen gebruiken? Of kan ik een foto maken van een voorwerp in huis waar hij/zij erg van hield. Laatst gebruikten we een afbeelding van een schilderij die de overledene zelf had gemaakt, een prachtige persoonlijke kaart was het resultaat.
    Een enorme collectie aan afbeeldingen die in mijn inspiratieboek staan helpt ook om tot een keuze te komen. Vooral bloemen, landschappen in de natuur, de zee zijn een groot deel van de collectie en kan vaak genoeg een keuze uit gemaakt worden.

    Tekst

    Naast een afbeelding komt er natuurlijk ook tekst in een rouwkaart te staan. Ook daarvoor heb ik een inspiratieboekje met daarin aanhefteksten en gedichten. Vooral weer te gebruiken als inspiratie. Soms is een aanheftekst of gedicht gewoon goed genoeg om te gebruiken, maar vaker worden er kleine of grote aanpassingen gedaan en kom je tot je eigen geschreven tekst. Soms heeft de overledene tekst of een gedicht achter gelaten die gebruikt kan worden, persoonlijker dan dat wordt het niet.

    Een gedicht, in haar eigen geschreven handschrift, werd de basis voor een rouwkaart die ik onlangs maakte. Ook haar naam kwam in haar eigen handschrift op de kaart te staan. Haar echtgenoot bedacht dit toen we de kaart aan het samenstellen waren, zo’n goed idee en knap van hem dat hij bij z’n creativiteit kon komen op zo’n heftig moment in z’n leven.

    Proefdruk

    Voordat ik de kaart ga maken moet nog de vorm van de kaart gekozen worden. Soms laten we dat afhangen van de afbeelding maar ook vaak genoeg kiest de familie gewoon welke zij het mooist vinden. De kaarten zijn er in alle vormen; vierkant, rechthoekig, in briefvorm. Genoeg keuze. Als alle informatie voor de kaart verzameld is stuur ik dit door naar Jan van Memories of Life. Hij maakt de kaart met de afbeelding die is uitgezocht en de tekst die is geschreven. Samen met hem ontwerp ik de kaart. We laten bijvoorbeeld vaak de afbeelding, of een deel daarvan, van de voorzijde terug komen aan de binnenkant.

    Check, check, dubbel check

    Als de proefdruk klaar is stuur ik deze naar de familie voor een eerste check. Soms is de kaart gelijk goed maar meestal moet er nog wel wat veranderd worden, maar altijd om de kaart nog mooier en completer te maken. Als de nabestaanden helemaal tevreden zijn wordt deze naar de drukker verstuurd. De nabestaanden hebben ondertussen de enveloppen geschreven en als de kaarten klaar zijn vouwen we die samen in de enveloppen en breng ik ze naar het postkantoor. De volgende dag zijn ze dan bij de genodigden. Met zo’n persoonlijke kaart hebben ook de genodigden een herinnering om voor altijd te bewaren.

    Ik hoop dat je mij door mijn blog steeds beter leert kennen. Want persoonlijk contact vind ik erg belangrijk als het om zoiets belangrijks als een afscheid gaat. Wil je meer weten over mij? Neem dan gerust contact met mij op via 06-43513601 of kijk op www.uitvaartzorgtroostrijk.nl

  • Een nieuw jaar

    Wat doet het me je als er na het overlijden van een dierbare een nieuw jaar voor de deur staat. Wil je juist dat het nieuwe jaar aanbreekt? Of wil je het jaar waarin jij jouw geliefde vader, moeder, partner, kind verloor nooit voorbij laten gaan. En hoe kom je de laatste dagen van het jaar door?

    Luister naar jezelf

    Doe wat je moet doen om deze periode door te komen. Wil je huilen? Schreeuwen? Doe het gewoon! Laat het eruit komen, het zal zeker opluchten.

    Schroom niet om in deze tijden wat vaker de telefoon te pakken en familie, een vriend of vriendin te bellen en te vragen om even wat te kletsen of even langs te gaan om je zinnen te verzetten. Misschien voel jij je teveel maar doe het toch, iedereen zal begrijpen dat het juist in deze tijden moeilijker is dan anders.

    Het geeft ook duidelijkheid naar jouw omgeving als je gewoon kan zeggen; ‘het gaat even niet’. Dan hoef jij jezelf ook niet groot te houden en is er begrip als je besluit om een feestje over te slaan. Want geloof me dat jij dat gewoon mag doen, een keertje niet mee doen. Er komen echt wel tijden waarin je daar wel weer behoefte aan hebt.

    Er is hulp

    Bedenk je dat jij niet de enige bent met zo’n groot verdriet. Je staat niet alleen. En voelt het vaak wel zo en kan jij het verdriet maar moeilijk aan dan kan je er voor kiezen om hulp te zoeken. Misschien is een praatgroep met lotgenoten iets voor je of praat je liever privé met een rouwtherapeute of coach.

    Om te kijken wat bij je past kan je eens per seizoen aansluiten bij onze ‘Wandeling na verlies’, die wij organiseren. De wandeling is om lotgenoten bij elkaar te brengen en de combinatie met wandelen in de natuur is omdat wij geloven dat de natuur een helende werking kan hebben. De wandeling is laagdrempelig, iedereen kan zich aanmelden en je kan eens onderzoeken of erover praten met lotgenoten je helpt. Vind meer informatie op de website; https://www.uitvaartzorgtroostrijk.nl/2017/11/07/wandeling-na-verlies-2/

    Het is zeker geen schande om hulp te zoeken en er is zoveel hulp te vinden, zoek het maar gewoon!

    Boeken over rouw

    Wat je ook kan helpen als er wat meer ruimte komt maar je nog wel met veel vragen zit, erover lezen. Er zijn vele boeken over rouw geschreven, de herkenning van wat je voelt en denkt zal je helpen en wellicht voel jij je hierdoor minder alleen. Want hoeveel familie en vrienden je ook hebt, rouwen doe je uiteindelijk alleen omdat het zo’n persoonlijk proces is. En dat te weten kan je helpen jouw eigen weg te gaan. Een aantal voorbeeld boeken kan je vinden op de website; https://www.uitvaartzorgtroostrijk.nl/e-books-en-boeken/

    Meer weten?

    Ik hoop dat je mij door mijn blog steeds beter leert kennen. Want persoonlijk contact vind ik erg belangrijk als het om zoiets belangrijks als een afscheid gaat. Wil je meer weten over mij? Neem dan gerust contact met mij op via 06-43513601 of kijk op www.uitvaartzorgtroostrijk.nl

  • Kinderen serieus nemen vind ik erg belangrijk

    De moeder van een goede vriend van mij wees mij op het bestaan van de DAG-box. Een box met daarin speelgoed waarmee kinderen kunnen leren omgaan met de dood en verlies. Ik zag er een foto van en was gelijk verkocht! Wat ziet het er prachtig uit en wat fijn dat het er is. Zo graag wil ik dat kinderen serieus worden genomen in hun verdriet, in hun eigen proces. Met deze box kunnen ze begeleidt en geholpen worden. Op hun eigen niveau, spelenderwijs en liefdevol.

    DAG-box

    De DAG-Box is een mooi en duurzaam instrument voor therapeuten, coaches, uitvaartbegeleiders, leerkrachten en ieder met een groot hart voor kinderen. De DAG-Box is zorgvuldig samengesteld vanuit de speltherapie en vooral geschikt voor kinderen in de basisschoolleeftijd.

    Het kind ontwikkelt zijn eigen spel en zijn eigen fantasie. Via spel kan een kind uiting geven aan zijn gevoelens of verlangens. Het heeft de mogelijkheid ingrijpende gebeurtenissen te verwerken zonder er direct over te hoeven praten.

    Via spel kan het kind op een veilige manier boodschappen overbrengen en ontvangen. Gevoelens kunnen met spel op bewust niveau worden geïntegreerd. Door een situatie met (onbewuste) spanning uit te spelen kunnen problemen opgelost worden. Ook kan het kind in de dagen voor de uitvaart voorbereid worden op wat er komen gaat. Zodat niet alles onbekend is op die dag.

    Vriendelijk

    De DAG-box sprak mij vooral zo aan omdat het er vriendelijk uit ziet, met zachte en mooie kleuren. Dat spel kan helpen bij kinderen was mij al langer duidelijk maar ik vond maar niet waar ik naar op zoek was. Lego heeft ook speelgoed ontwikkeld met een soortgelijk oogpunt maar dit speelgoed is zo donker en zwart dat ik het nooit heb willen kopen.

    Prentenboek

    Al langer werk ik met prentenboeken en dat zal ik ook blijven doen, elk kind waar bijvoorbeeld een opa of oma, vader of moeder overlijdt krijgt van Uitvaartzorg Troostrijk een prentenboek over verlies. Om uit voor te lezen en daardoor wellicht een gesprek op gang te laten komen tussen ouder en kind. Er zijn er velen, dus ik zoek altijd een boek uit welke past bij de situatie. Om te helpen bij de verwerking maar ook als herinnering aan de uitvaart. Want die herinnering mag er ook zijn en mag bewaard worden voor later.

    Begeleiding en nazorg

    De DAG-box is een mooie toevoeging voor de begeleiding en nazorg die ik wil bieden voor families waar kinderen bij betrokken zijn. Ze kunnen de box van mij lenen voor en na de uitvaart, voor het kind om een situatie na te spelen, voor de ouder om het gesprek op gang te krijgen of voor de ouder om het kind te observeren in zijn of haar spel. Om inzicht te krijgen hoe het kind er mee om gaat en zo de begeleiding te kunnen geven die elk kind nodig heeft.

    Meer weten?

    Ik hoop dat je mij door mijn blog steeds beter leert kennen. Want persoonlijk contact vind ik erg belangrijk als het om zoiets belangrijks als een afscheid gaat. Wil je meer weten over mij en/of de DAG-box? Neem dan gerust contact met mij op via 06-43513601 of kijk op www.uitvaartzorgtroostrijk.nl

  • Checklist bij overlijden

    Waar moet je aan denken bij een overlijden, welke stappen moeten er genomen worden. Wat moet er meteen geregeld worden en wat kan later? Hieronder een overzicht.

    1. Bel jouw eigen huisarts of de dienstdoende arts, deze zal het overlijden officieel moeten vaststellen. De arts laat overlijdenspapieren achter, deze zijn nodig voor de aangifte.
    2. Als het overlijden is vastgesteld kijk dan of de overledene een wensenlijst heeft achter gelaten en of er een verzekering is
    3. Bel een uitvaartverzorger die bij je past
    4. De uitvaartverzorger gaat veel vragen aan je stellen:
    • waar wordt de overledene opgebaard
    • wie wil bij de verzorging aanwezig zijn
    • persoonlijke gegevens van de overledene en degene die           contactpersoon is (voor o.a. de aangifte)
    • wordt de overledene gecremeerd of begraven?
    • wil je een kerkelijk afscheid en zo ja, waar zal het afscheid plaats-vinden
    • wanneer zou het afscheid kunnen plaatsvinden? Welke tijd heeft de voorkeur en hoe lang zal het afscheid duren
    • wil je een aparte condoleance of op de dag van het afscheid
    • afhankelijk van waar de opbaring is, een kist uitzoeken (bij thuis opbaring hoeft dit niet meteen tijdens het eerste contactmoment)
    • kaart ontwerpen en de tekst bedenken, ook een advertentie in de krant?

    Al het bovenstaande met veel hulp van de uitvaartverzorger, zij/hij weet de wegen te bewandelen, weet wie er gebeld moeten worden, geeft input en advies, helpt met beslissingen te maken. En zorgt ervoor dat eerst de belangrijkste dingen geregeld worden.

    1. De adressen van de genodigden moeten bij elkaar gezocht worden
    2. De kaarten moeten verstuurd worden. De uitvaartverzorger zorgt voor de enveloppen en postzegels en zorgt dat de kaarten op de bus gaan
    3. Bij een advertentie zorgt de uitvaartverzorger dat deze op tijd bij de krant is
    4. De dominee of pastor helpt bij het samenstellen van de liturgie, deze kan op papier gezet worden door de uitvaartverzorger
    5. De uitvaartverzorger gaat de aangifte van overlijden doen bij de gemeente. Zij/hij zorgt ook voor de akte die je van haar/hem krijgt
    6. De uitvaartverzorger kan contact opnemen met de verzekering(en), als die er zijn
    7. Welke bloemen kunnen er besteld worden
    8. Is er een voorkeur in rouwvervoer, welke soort auto, welke kleur?
    9. De uitvaartverzorger zal een overzicht van de kosten bespreken, zodat je niet voor verrassingen komt te staan
    10. Als de kaarten de deur uit zijn kan er ook nagedacht worden over de afscheidsdienst:
    • mag er nog afscheid genomen worden door de genodigden
    • welke muziek of beeldmateriaal
    • wie gaat er spreken
    • wordt de kist naar binnen gedragen door familie of staat deze er al als de genodigden binnen komen
    • wordt de kist naar het graf gereden of gedragen, door bv. dragers of de familie
    • wat wordt er geschonken en gegeten tijdens de condoleance

    Het lijkt zo een hele lijst en eerlijk gezegd is het dat ook. Er moet nu eenmaal veel geregeld en bedacht worden. Als je de uitvaartverzorger kiest die bij je past zal er veel uit handen genomen worden en zal zij/hij je helpen om dingen niet te vergeten. Om creatief mee te denken en je aandacht te geven wanneer dat nodig is.

    Mogelijkheden in overvloed

    Wij willen met Uitvaartzorg Troostrijk laten zien hoe je een uitvaart bijzonder kunt maken door te denken in mogelijkheden. Er zijn mogelijkheden in overvloed, alleen niet iedereen kent ze. Denk bijvoorbeeld aan een bijzondere locatie, een persoonlijke kist of catering die aangepast is op de familie.

    Persoonlijke Wensen Boekje

    Wij denken graag met je mee. Daarom vind je op onze website een “Persoonlijke Wensen Boekje”. Deze kan je online of samen met ons invullen. Wij kunnen je ook een Wensen Boekje opsturen per post.

    Meer weten over mij?

    Ik hoop dat je mij door mijn blog steeds beter leert kennen. Want persoonlijk contact vind ik erg belangrijk als het om zoiets belangrijks als een afscheid gaat. Wil je meer weten over mij? Neem dan gerust contact met mij op via 06-43513601 of kijk op www.uitvaartzorgtroostrijk.nl