Sinds een aantal jaren kom ik wekelijks bij Hermien in verzorgingshuis De Pleinen in Ede. Zij leidt al enige jaren aan een vorm van dementie en op woensdagochtend ben ik bij haar om haar aandacht en liefde te geven. Ik zie hoe belangrijk het is om haar die aandacht te geven, zij voelt zich gezien.
Omdat ik op die woensdagochtend ook in aanraking kom met de andere bewoners op Hermien haar afdeling ging dementie mij steeds meer boeien. Iedere vorm is anders, zoals ook ieder persoon anders is.
In mijn werk moet ik regelmatig samenwerken met nabestaanden die een vorm van dementie hebben. Ik begon steeds meer het gevoel te krijgen dat ik niet zeker wist of ik wel de juiste aanpak gebruikte. Ik ging vaak af op de familie en merkte dat zij vaak (te) voorzichtig zijn.
De cursus ‘dementievriendelijke uitvaartverzorger’ kwam dan ook als geroepen. Nu ik de tweedaagse cursus heb afgerond, heb ik veel tools waar mee ik in de toekomst kan gaan werken. En de grootste les die ik toch wel geleerd heb is dat de nabestaande met dementie betrokken moeten worden en de aandacht moeten krijgen die zij zo nodig hebben.
Voor meer informatie over deze opleiding, kijk op de volgende website: https://www.dementievriendelijkeuitvaartzorg.nl/
Voor meer informatie over dementie en hoe we daar samen in de maatschappij mee om kunnen gaan, kijk op de volgende website: https://samendementievriendelijk.nl/wat-kun-jij-doen
Soms
Soms ben je zachtaardig, soms ook hardvochtig.
Soms heel berustend, soms achterdochtig.
Soms onvoorstelbaar en niet voorspelbaar.
Soms heel afwezig, soms juist actief.
Soms liefdevol, soms agressief.
Soms ben je betrokken, soms onverschillig.
Soms heel afwijzend, soms ook gewillig.
Soms niet te vatten, niet in te schatten.
Soms heel apathisch, soms hulpeloos.
Soms onbegrepen, soms gewoon boos.
Soms ben je onveilig, soms zenuwachtig.
Soms heel wanhopig, soms zo onmachtig.
Soms zo afhank’lijk, kwetsbaar, vergank‘lijk.
Maar als ieder ander heb jij de wens,
dat j’ altijd gezien wordt als waardevol mens.
(Auteur: Hans Cieremans)
